Yes, I did it! Gisteren bijna 50kms gestapt en er amper een blaar aan over gehouden. Wel een beetje stijf hier en daar en tijdens het stappen de nodige (figuurlijke) ups en downs meegemaakt. Ongelooflijk ook hoe het menselijk brein werkt. De eerste 30kms leken wel een fluitje van een cent maar die laatste 5kms, pfff.
Aan de westkant begonnen, doorgestapt naar het uiterste noorden, afgezakt naar het midden-oosten(hihi) effe geflirt met het zuiden om af te ronden waar ik begon. Ik heb alle kanten van Texel gezien :-).
Heerlijk genoten van het natuurgebied, De Muy en van de koffie in De Cockdorp, de lunch in Den Burg. Laatste stop was in Den Hoorn met een gemberthee en de nodige humor van de gastvrouw van Inn De Knip.
De morele ondersteuning was goed meegenomen. Toch wel een beetje fier op mezelf dat ik zo strak mijn schema voor de Dodentocht volg. Vandaag platte rust :-). Heb ik verdiend, toch?
